Federación Foros por la Memoria
Comunicados y Documentos de la Federación
Noticias
Agenda
Artículos y Documentos
Home » Noticias

Luto morado por los Mártires de Anguieiro

Agencia Barreiro, 29-08-2009 | 30 agosto 2009

Los asistentes cantaron el himno gallego y La Internacional en el homenaje. Un centenar de personas rindieron homenaje a los once trabajadores asesinados en Cangas el 28 de agosto de 1936

La Asociación de Memoria Histórica 28 de Agosto ha organizado por tercer año consecutivo una jornada homenaje a los Mártires de Anguieiro, que tal día como ayer, en 1936, fueron asesinados en esta zona de monte en A Magdalena. El acto institucional se desarrolló en la plaza del Concello en torno al mediodía. Música y poemas contra el olvido se sucedieron antes de la tradicional suelta de palomas, cedida por la Sociedade de Columbofilia. Por la tarde, decenas de personas se reunieron alrededor del monolito de Anguieiro para realizar una ofrenda floral.

NOELIA MOLANES – CANGAS

El 28 de agosto de 1936 once trabajadores cangueses (5 canteros, 3 marineros, 2 albañiles y un mecánico) fueron asesinados en el monte de Anguieiro, en A Magdalena. 73 años después de aquel día, un centenar de personas celebraron ayer un nuevo homenaje hacia estos «mártires», en un acto de «recoñecemento e de xustiza», como indicó Xoán Chillón, miembro de la Asociación de Memoria Histórica en Cangas. La jornada contó con una simbólica suelta de palomas y una ofrenda floral en el monolito dedicado a estos vecinos de la localidad. La partitura de «Alborada de Celanova», interpretada por la Banda de Música Municipal, puso el punto de partida al homenaje por los Mártires de Anguieiro. Luego la viva sintonía del dúo de armónica y piano, conformado por Xico de Cariño y Alexandre, dio paso a la interpretación de cinco alumnos de la escuela municipal de Artes Escénicas. El monólogo «A noite vai como un río» de Álvaro Cunqueiro y el poema «Os avós», de Marta Dacosta, pusieron voz al silencio de muchos años en los algunos «fuxían sin moverse» y otros «cada día calban». Nieves Oliviera, miembro del colectivo por la memoria y profesor de historia, explicó los motivos para rendir tributo a los Mártires de Anguieiro. «No es un acto caprichoso», afirmó, «recordarles es devolverles la humanidad que se les ha negado», sentenció la maestra. La alcaldesa, Clara Millán, y varios miembros de la corporación municipal asistieron a los actos de homenaje. En la plaza del Concello, Millán se refirió a la jornada como una forma de hacer «eterna a mensaxe de paz e de democracia» por la que aquellos once vecinos de Cangas «entregaron» su vida.

El monolito de Anguieiro reunió, a las siete de la tarde, a decenas de vecinos que participaron en la ofrenda floral, depositando un clavel alrededor de la piedra. Daniel González, Antonio Blanco, Guillermo Fernández, José Novas, Alejandro Martínez, José Martínez, Antonio Ferreiro, Normandino Núñez, Secundino Ruibal, Estanislao Ferreiro y Eugenio Bastos son algo más que simples nombres para muchos vecinos de Cangas. Son los «mártires» de una causa que triunfaría con los años, pero que llegó demasiado tarde para ellos.

Manifesto de Anguieiro agosto 2009

Non esquencemos

Que ninguén esquezamos, que ninguén poida esquencer,

Que non deixemos a ninguén esquemcer

A esperanza republicana xurdida o 14 de abril do 31 foi truncada polo levantamento militar do 18 de xullo de 1936.

Por un fato de traidores,

con forte axuda estranxeira,

en nome de Xesuscristo,

arrasou vilas e aldeas

A violencia xurdiu de inmediato, as expectativas republicanas non tardaron de ser apagadas e así é como xurdiu a inimizade, a envexa, a inseguridade, o terror , o pánico… . O estrondo das armas a partir desta data foi quebrantando a convivencia en tódolos sentidos deixando unha profunda pegada. contra aquelas persoas demócratas

Os máis atroces martirios,

as vexacións tremendas,

o feixismo enlouquecido,

por todalas partes sembra.

A represión foi cruenta contra os sectores profesionais e sociais cangueses – en especial o colectivo mariñeiro que foi o máis perseguido e o máis marcado –

O resorte represivo fascista sempre tivo un claro carácter preconcibido en crecer a súa verdadeira vontade criminal “cando e cómo”e aproveitan as circunstancias para atemorizar a población

A ira entrou polo pobo, lenta como a lava,

E fíxose, ao socato, bolboreta

de terror

Mulleres escarnecidas;

Homes mortos coma feras;

Rapaciños esmiolados,

Porque dis que «roxos» eran

Un dos sucesos máis tráxicos que aconteceu na sanguenta represión en Cangas foi a crueldade e asañamento atroz do crime de 11 veciños de Cangas. A única testemuña escrita que temos deste crime é de Francisco Ferreiro Budiño, pai de Antonio e Ladislao, que narra parte dos acontecementos sucedidos ás catro da noite do 27 o 28 de agosto do 1936 no Anguieiro

Matáronnos aos nobres, aos mellores,

Os cobardes feixistas, os impuros,

chamándolles ¡¡por xustos!!, ¡¡»os traidores»!!

Hoxe venres hai 73 anos do suceso estamos aquí, nesta cuneta da Memoria,para restaurar fortalecer a dignidade das victimas e homenaxear e honrar a memoria dás once persoas ás que lles quitaron a vida ,

Se disfrutamos da liberdade, é grazas a aquelas persoas que loitaron por manter os seus ideais como:

·Secundino Ruibal Villar ,38 anos, canteiro, veciño de San Pedro / Darbo, casado

·Nornandino Núñez Martínez 46 anos, veciño da rúa Sol / Cangas, mariñeiro afiliado a Alianza Mariñeira / CNT . O seu corpo apareceu o 16 de outubro.

·José Nores Rodríguez, 16 anos, albanel veciño da rúa Liberdade/ Cangas, solteiro, detido o 27 de agosto.

·José Martinez Pazó, 26 anos, canteiro PSO , veciño de San Pedro/ Darbo. O seu corpo apareceu o 16 de outubro. Casado.

·Alegrandro Martínez Pazó, 19 anos, canteiro PSO, veciño de San Pedro/ Darbo. Solteiro

·Daniel González Graña, 24 anos, ,veciño de Cangas, mariñeiro afiliado a Alianza Mariñeira /CNT. Solteiro. Detido o 27 de agosto. O seu corpo apareceu o 16 de outubro.

·Estanislao Ferreiro Núñez , 24 anos, canteiro, veciño de San Pedro/ Darbo. Solteiro. Detido polos falanxistas e un garda civíl o 26 de agosto ás 2 da madrugada na casa dos seus pais en San Pedro.

·Antonio Ferreiro Núñez, 32 anos, canteiro, veciño de San Pedro/ Darbo. Casado. Detido polos falanxistas e un garda civíl o 26 de agosto ás 2 da madrugada na casa dos seus pais en San Pedro. O seu corpo apareceu o 16 de outubro.

·Guillermo Fernández Fernández, 27 anos, albanel, PSO, veciño de Seixo/ Darbo. Solteiro. Detido polos falanxista e garda civil na casa do seus pais en Seixo /Dabo .

·Antonio Blanco Rodal, 26 anos, mariñeiro, veciño da rúa Síngulis/ Cangas. Casado Detido cando regresaba de pescar no peirao de Cangas. O seu corpo apareceu o 16 de outubro.

·Eugenio Bastos Fernández, 18 anos, mecánico do estaleiro de Barreras , Xuventudes Unificadas, veciño de rúa Rastro / Cangas. Solteiro.

Queremos declarar aquí, que somos moitos os que non esquencemos nunca mais esta barbarie , que estará sempre no nosa lembranza. Tamen estamos obrigados a proclamar en voz moi alta, que 49 veciños deste pobo sofrirnos unha norte violenta que non merecían de ningunha maneira, tampouco non debemos esquecemos de aqueles Cangueses e canguesas que padeceron cadea e sufrimentos para que as vindeiras xeneracións tíbésenos un mundo máis xusto e humano.

Porque como aquelas vítimas

Queremos liberdade para sempre.

Para sempre queremos xustiza.

Porque a realidade e o desexo,

PAZ PARA SEMPRE

http://agenciabarreiroforever.blogspot.com/2009/08/luto-morado-por-los-martires-de.html#links